CEMREM
Cemreler düşerken çoğaldı efkâr
Ne erken ağardı zülf ü siyahım
Ruhumu eylerken ol mihr-i mâhım
Dinmez gamlarıma ko değsin rüzgâr
*
Gülistan şehrime müjde mi doğdun
Laleye özenmiş nokta dudağın
Gövermiş yaprağın kocalmış dağın
Sürgit umutlarda günah mı sağdın
*
Rindler meclisinde kaval ağlamış
Değme gel sus gönül yürek virane
Sakiler çekilmiş sazlar terane
Çorak yaylalarda çoban çağlamış
*
Biçare besledin aşkî visali
Çile hanesinde her an salise
Yitik anılara yağarken çise
Artık zamanlara ibret misali
*
Sokağın ardında hayalim kaldı
Nisan yağmurları mazide vardı
Çoğu da makbüldü azı da kârdı
Cemremin yerini hod sükût aldı
Beşiroğlu ..