Dübara Ervahı

Dört bir cihetinin sarılmış yolu
Dübara ervahı.. kara milletin
Ruhları kirlendi melanet dolu
Fukara her yanı yara milletin

Fukara feryadı semaya doldu
Eşkiya hükümran sefalet boldu
Hayırsız evlattan saçını yoldu
Dirhemi âyarsız dara milletin

Yoksulluk payanda hicran barhana
Velev ki küpte var aşlık tarhana
Teslim belgesini asmış kârhana
Dört yandan eyyamı para milletin

Çöpçatan harası oldu memleket
Boynuzlu kavasa altın plaket
Köhnemiş hayatı celatin buket
Yelkenli yaşamı fora milletin

Zillete ram olup çarkı döndüren
Otağı ocağı barkı söndüren
Yeninde birikmiş erki sindiren
Yarını şap olup hora milletin

Aşıkların ahı semaya çıkar
Meskeni tarûmar eyler de yıkar
Hasadı toplayıp harmanı yakar
Sokar yarınını zora milletin

Bugünden yarına yoktur umarı
Zemheri abrulun soğuk şamarı
Zot üstü zot gider inat damarı
Gittikçe yaşamı çıra milletin

Müftiye hocaya itibar zirve
Hocadan nasihat tevili zırva
Kırklara karıştı oğlanın kirve
Elinden düşmüyor şire milletin

Sabıra tahammül kalmadı insaf
Yerlere çakıldı eşrafla esnaf
Günbe gün artıyor ocağa masraf
Binini düşürdü bire milletin

Hey Beşir söyleyip dertleri durdun
Hicvile sırları ortaya serdin
Makama şikâyet nâmesi verdin
Dilerim yarasın sara milletin

Beşiroğlu ...

DEDİLER

Pas tutan öfkesi gelince serde
Sükûtla şehrini yaktı dediler
Son tatlı bûseyi aldığı yerde
Öylece ardından baktı dediler

Şehrin o pisişik caddelerinde
Musibet muayyen raddelerinde
Saatin en mahrem haddelerinde
Güle intizardan bıktı dediler

İçinin telaşı derdiyle böyle
Sığlaşıp yoğalan vecdiyle böyle
Akşamın kerahat vaktiyle böyle
Sıyrıldı dünyadan çıktı dediler

Harabat ehliydi bâdesi şıra
Granit gönlünü yaktı bir çıra
Haykırdı sabrına verdi muhtıra
Tahtını bahtını yıktı dediler

Işkın kıblesinden ayrıldı bugün
Dergâhtan kovuldu ruhunda sürgün
Birikmiş dilinde nisyan büsbütün
Şimşekler beyninde çaktı dediler

Dönmeye yeminle kasemler etti
Yürüyüp ardına bakmadan gitti
Har vurdu harmanı savrulup bitti
Gün doğmadan zevâl aktı dediler

Beşiroğlu .. 05.02.2017

KISSADAN HİSSE ÇAKTI KENDİNE

Hırslandı oturdu cam kenarında
Akıttı gözyaşı tam kararında
Yüreği yanıktı son baharında
Bir sızı hissetti düşten uyandı

Yadından bir sürü hengâme geçti
Havada yivlenmiş ışığı seçti
Haşşaşi umarsız etrafı biçti
Sabaha uzandı canhıraş telaş

Köşeye gizlendi utandı o an
Niçin geçmiyordu şu sağır zaman
Duamı yapsaydı yoksa ki isyan
Keşmekeşe düştü dilinde sükût

Yüreği yufkaymış eline baktı
Ey kader.. diyerek ayağa kalktı
Zihninde aniden şimşekler çaktı
Sıktı yumruğunu feryadı bastı

Ne kara yaz imiş şu meşum temmuz
Dibimize girmiş hain namussuz!’
Bunların alayı zinhar kabuksuz
Hışımla doğruldu düştü yollara

Köprüde yürüdü durdu bakındı
Serine duyduğu sesler takıldı
Havadan kurşunlar yere çakıldı
Dizleri üstünde kaldı öylece

Derinden derine seslenen vardı
Seslerden içini sevinçler sardı
Kâbus mu diyerek kendin uyardı
Kimden yüreklenmiş çelik çekirdek

Sıkmaktan dolmuştu kanla aguşu
Meydana inmişti ayık sarhoşu
Ne sebep diyerek baktı kendine
Kıssadan bir hisse çaktı kendine

Beşiroğlu | 10.08.2016 (KISSADAN HİSSE ÇAKTI KENDİNE)

Şu YüceDağları Duman Kaplamış | Turan Engin

BİR DİL MERASİMİNDE

Bir dil merasiminde raks-ı şi'rin meltemi,
Vuslata aç yüreğin kalbine ilham gelir
Sanatkârın dilinde ışk'ın lirik sel temi,
Deli divâne eder karanlığa mum gelir

Bu yanışlarla geçen gayesiz serüvenler
Şiirin berrak zengin şulesiyle aşıldı
Lâhûti dizelerde derûni özgüvenler
Gövermemiş çöllere neşideyle taşındı.

Beşiroğlu | 19.12.2014

UÇUN SUNAM UÇUN

Uçun sunam birin birin sılaya

Orda şimdi gönülçelen gülşen var

Gam deminde varın deyin Leyla’ya

Hayalimden bilâ bedel düşen var

Te şurada izbe yerde közlerim

Cadıhlarda eğik bükük dizlerim

Urup urup yaşla dolar gözlerim

Döker bâd-ı sabâ tende ruşen* var

Göresmişem içerimde intibah

Hangı vahıt doğacaktır o sabah

Tut ki benim bağrım yarmış bir silah

Küllenmemiş intizarı deşen var

11.08.2019

*Ruşen:  Aydın, parlak, belli, aşikar, apaçık,